et goede nieuws begint in den vreemde, zo vertelt het evangelie: in de periferie, multicultureel en los van structuren. Een meditatie uit de kring van dominicanen in Leuven, over de roeping van de leerlingen. &Het lukt Jezus met mensen die naar binnen durven kijken’.
Wie belangrijk nieuws de wereld wil insturen, belegt een persconferentie op een centrale plaats en zorgt dat er veel journalisten op afkomen. Jezus had belangrijk nieuws te melden: 'Het koninkrijk van de hemel is nabij!’ Maar hij verkondigde het niet in Jeruzalem. Hij gaat grensverleggend te werk door zijn optreden niet te beginnen in het centrum, maar in de rand.
Hij trok uit de hoofdstad weg naar de provincie in het noorden die geen aanzien had, en bovendien een slechte reputatie. Daar zijn goede redenen voor. Jezus is op de vlucht. Dat gebeurt wel meer in het evangelie van Matteüs. Hij vlucht vanuit het gevaarlijke zuiden naar het noorden, naar Galilea. Dit betekent letterlijk: het land van de heidenen.
Galilea was door de geschiedenis bij uitstek een multicultureel land. De gemeenten waarvoor Matteüs zijn evangelie schreef waren naar alle waarschijnlijkheid Israëlieten die zich tot het christendom hadden bekeerd en die leefden in deze mengelmoes van culturen en opvattingen. De Blijde Boodschap groeit dus binnen een multiculturele samenleving.
Dit is een constante in het evangelie van Matteüs. De Blijde Boodschap, het verlossende en bevrijdende inzicht, groeit precies binnen de confrontatie met de vele inzichten en levenspatronen, want zo kan je naar de kern gaan en moet je alles loslaten waarop je meent je te kunnen beroemen.
In de mengelmoes van culturen en onder kritische ogen wordt geloof op zijn echtheid getoetst en kan het verdiept worden. Ook vandaag kan zo de crisis in de kerk leiden tot een minder verspreid, maar wel echter geloof.
Je zou kunnen zeggen dat binnen gevestigde structuren, van een stad, van gezag, van een instituut, het evangelie van Jezus geen voet aan de grond krijgt. Het is &in den vreemde’ dat het evangelie authentiek tot leven komt. Daarom wijst Jezus het innerlijke aan, geen uiterlijke kenmerken, zoals bijvoorbeeld behoren tot hetzelfde instituut, dezelfde groep mensen.
Zo een roepingsstrategie lukt pas met mensen die niet naar buiten kijken, maar wel naar binnen.
Tekst van Frank Cuypers en de jongeren van de dominicaanse Filosofenfontein in Leuven (B). Ontleend aan de Vlaamse dienst Preek van de Week.
