et is een misverstand dat verschillen tot conflicten leiden, schrijft dominicaan André Lascaris op de website van Nieuw W!J. &Maar in feite is het gebrek aan verschillen de oorzaak van conflicten, van chaos en geweld.’
André Lascaris o.p..
Ik heb nooit conflicten met mijn familie in Australië, maar in eigen land kom je als familie elkaar (on)regelmatig tegen en deel je bepaalde zaken. Met hen kan ik in conflict raken. Conflicten, meningsverschillen en daden van geweld komen op wanneer je iets gemeenschappelijks hebt, iets gemeen hebt, iets deelt. Je deelt hetzelfde huis, dezelfde straat of je bent met anderen eigenaar van een bedrijf. Je deelt hetzelfde belang. (…)
Hoe je verschillen aanbrengt en vooral welke verschillen je maakt, is bijkomstig. Je kunt afspraken maken die in het oog van anderen raar zijn, – als ze maar werken. Dat is de hoofdzaak.
Verschillen aanbrengen is zo belangrijk omdat in een conflict de partijen steeds meer op elkaar gaan lijken. Een van eigenschappen van mensen is dat zij meer dan apen elkaar na-apen, elkaar navolgen en imiteren, elkaar spiegelen. We zijn wezens die bijna alles moeten leren door anderen na te doen.
Deze prachtige eigenschap schept tegelijk grote problemen. Wanneer je in een conflict komt, zul je heel gemakkelijk de vijand navolgen. Je hebt hetzelfde doel, volgt dezelfde strategie, gebruikt dezelfde technieken. Vijanden gaan op elkaar lijken. Dit kan zo ver gaan dat het object dat aanvankelijk de inzet leek van het conflict vergeten wordt. De partijen gaan in elkaar op. Ze scheppen een chaos: dat is hetzelfde als een situatie van geweld.
De eerste stap op de weg naar vrede is verschillen aan te brengen, zodat mensen zichzelf terugvinden en als het ware uit elkaar getrokken worden.
