n zijn eerste helemaal eigen tekst toont paus Franciscus dat het warme en spontane optreden, waarmee hij in een korte tijd in kerk en wereld breed gezag heeft verworven, ook weldoordacht is. Hij stelt in zijn exhortatie de vreugde van het geloof centraal. Een paar reacties.
De website katholiek.nl schrijft: &Bij een woordanalyse van de Nederlandse vertaling, verzorgd door Mark de Vries op zijn blog In Caelo, springt één woord uit de tekst. Vreugde! Om blij van te worden!’
Hoe vaker een woord in de tekst voorkomt, hoe groter het in dit plaatje verschijnt. De kern van de tekst is duidelijk: vreugde!
Cultuurtheoloog Frank Bosman telde het woord vreugde in de exhortatie 'niet minder dan 109 keer’. Hij merkt daarbij op dat de Nederlandse bisschoppen, die volgende week hun ad limina-bezoek in Rome hebben, wel wat van de vreugde van de paus kunnen gebruiken.
André Lascaris o.p.
Columnist en dominicaan André Lascaris schrijft aan de redactie van deze website:
&Ik heb een samenvatting gezien. Het ziet er hoopvol uit. Allereerst de relatief eenvoudige taal, dan de decentralisatie van de kerk. Dit laatste moet nog wel concrete gestalte krijgen, ook bijvoorbeeld bij de keuze van bisschoppen.
Positief is ook de visie van de paus op biecht en eucharistie. Het betekent een vermindering van de sacrilisatie, waarbij eucharistie en biecht een soort beloning zijn voor goed gedrag en waarbij vooral aan de eucharistie allerlei voorwaarden gesteld worden. Boeiend is ook dat de paus de economische uitbuiting betrekt. Hij plaatst het binnenkerkelijke midden op straat.
Een goed verhaal dus. Maar de vraag is of dit alles ook concrete vorm krijgt, of dat toch weer de juristen en conservatieven in de kerk winnen.’
Lekendominicaan en theoloog Thijs Caspers schrijft:
Thijs Caspers
&Wat mij bovenal opvalt is dat paus Franciscus op een betrokken en kritische wijze in de wereld staat. Hij roept ons op niet bang te zijn, ons oor te luisteren te leggen en het evangelie stem te geven in onze eigen samenleving. Van groot belang is het daarbij om de juiste accenten te leggen, want de zaken waar we het met elkaar over zouden moeten hebben zien we vaak over het hoofd: we spreken meer over regels dan over genade, meer over de kerk dan over Christus en meer over de paus dan over Gods woord.
Daarnaast moeten we ons vooral niet verstoppen, maar laten raken door anderen. In het bijzonder door de armen. Want – zo zegt Franciscus – zij kennen het lijden van Christus. Precies daarom moeten we ons laten evangeliseren door hen.’
Uw reactie is welkom onderaan dit artikel of via e-mail aan de redactie.
