26 Oktober 2013

'Getuigenis van een waarachtig religieus leven'

Ga naar overzicht

Deel op:

p 26 oktober verscheen tijdens een feestelijk symposium in Huissen het boek &Verlangen als antwoord’ van Holkje van der Veer, dominicanes van Neerbosch. Erik Borgman schreef het voorwoord en prijst het gewone van het religieuze leven dat Holkje beschrijft, en de diepte ervan. Een inkijkje.

Holkje van der Veer krijgt het eerste exemplaar van uitgever Annelies Nijboer.

Zie ook: Presentatie boek Holkje van der Veer o.p. op de site van de KNR.

Erik Borgman: &Als het niet telkens wat nieuws brengt en de emoties niet hoog oplopen, wordt het leven tegenwoordig vaak saai geacht. Maar Holkje van der Veers Verlangen als antwoord is uiteindelijk veel interessanter dan welke poging om een hype te creëren ooit kan zijn. Het beschrijft het religieuze leven in al zijn gewoonheid en suggereert dat in het gewone een onpeilbare diepte schuilt.

Holkje van der Veer verhaalt hoe een in Amsterdam geboren doopsgezind meisje uiteindelijk rooms-katholiek en dominicanes werd. Het is vandaag de dag een tegendraadse geschiedenis, maar zonder radicale breuken of heftige conflicten.

En geeft het eerste exemplaar direct door aan zr. Angèle Schamp, overste van de dominicanessen van Neerbosch, en in haar aan Dominicaans Nederland.

De lezer vangt soms terloops iets op van uitdrukkingen van onbegrip, van lastige confrontaties met familieleden en vrienden, van naasten die bedenkingen hebben bij de keuzes die zij maakt. Holkje trekt langzaam weg uit de vanzelfsprekende overtuiging dat de toekomst seculier zou zijn, maar we lezen nergens over spectaculaire bekeringservaringen of het instorten van illusies.

Holkje heeft een chronische aandoening en daarom – zoals zij het zelf uitdrukt – 'een bijzonder lichaam’. Haar lijf werkt en reageert anders dan dat van anderen en is ook niet zomaar te vertrouwen. Maar ook de angst en de pijn die dit met zich meebrengt, worden terughoudend gepresenteerd.

En temidden van dit alles licht de dominicaanse traditie op, in de lijn waarvan Holkje en ik beide op onze manier ons leven leidden – zij als dominanes, ik als lekendominicaan. Deze verschijnt in dit boek eerder als verstandig en stabiel dan als turbulent en heftig, wat ze bij tijden ook was en is.

Het dominicaanse leven verschijnt zo als een reëel mogelijke bestaansvorm, een alternatief voor de heersende bestaanswijze waarmee we onszelf zo vaak onrecht doen. Het is mogelijk zo te leven dat alles zijn rechtmatige plaats heeft en ons verlangen geliefd te zijn wordt vervuld, zonder dat het ophoudt een verlangen te zijn. Het verlangen wordt door de vervulling ervan juist gewekt, zij is het antwoord op de ervaring geliefd te zijn. Alledaags en gewoon, want dat is ons leven nu eenmaal doorgaans, maar daarin gedragen door een waarheid die alles in een nieuw licht zet.’

Dit is de ingekorte versie van het voorwoord van Erik Borgman, lekendominicaan en hoogleraar theologie aan de Universiteit van Tilburg.

Lees ook:
Boeksignalement: 'Verlangen als antwoord’
Een kind met een ’roeping’