p align="left">Onlangs verscheen 'Leven met Dominicus’. Daarin vertelt Arjan Broers via verhalen, interviews en bespiegelingen over wat het betekent om in het spoor van de stichter van de orde der predikers te gaan. Kerkhistoricus Kees Brakkee o.p. doet dat al een leven lang en las het boek. Een lezerservaring.
'Heeft dit boekje mij geïnspireerd?’, heb ik mij na lezing afgevraagd. Eerlijk gezegd: nee. Het heeft mij evenmin teleurgesteld, integendeel. Ik heb het met gretigheid en snel kunnen lezen. Dat lag aan de inhoud, maar ook aan de voortreffelijke, vlot leesbare stijl waarin het is geschreven.
Als ik uit de tekst geen inspiratie heb geput, wat heeft dan mijn enthousiasme los gemaakt? Het is de nagenoeg volledige herkenning van de bezieling die ik in de orde nu al jaren heb gevonden en die mij op de been houdt.
Ik ben geïnspireerd, al jaren. De lezing van het boekje heeft die inspiratie alleen bevestigd, maar ik zou geen predikbroeder zijn, als ik het met elke regel of uitspraak eens zou zijn. Al vanaf de dagen van Dominicus is ons een grote mate van eigen verantwoordelijkheid en van een eigen mening gegund. Die geest vond ik in de tekst terug.
Wat mij in de orde eveneens bevalt, is de eenvoud, de afwezigheid van opsmuk. Er is rust om te studeren, om te kijken wat er nu in Gods wereld aan de hand is en om naar wegen te zoeken, hoe wij in die wereld Gods woord kunnen laten horen zó, dat het de mensen ook werkelijk raakt. Dat streven voldoet aan de evangelische opdracht en is van en voor alle tijden.
Ons woord kan alleen werkzaam zijn, als het waarachtig is. Zo zegt één van de geïnterviewden, Timothy Radcliffe, dat. Het komt erop neer, dat je alleen uitspreekt, waar jijzelf minstens op het eigenste ogenblik volledig achter staat.
Diepzinnige mystiek of diepgravende theologie zijn aan mij niet besteed, maar bij Eckharts gedachten over de onkenbaarheid van Gods wezen voel ik mij thuis. Gods ontzagwekkende grootheid is met geen pen te beschrijven of , al denkend, ook maar in de verte te benaderen.
Al dit soort overwegingen heb ik in het boekje teruggevonden. Dat is leven met Dominicus en dat heb ik zonder moeite in de tekst herkend.
Klik hier voor meer informatie over dit boek.
