e Nederlandse dominicanen zouden zich meer open kunnen stellen voor de vragen en het aanvoelen van jongere generaties dominicanen in andere landen. Ook zouden ze de samenleving iets te geven hebben door na te denken over de spiritualiteit van ouder worden. Dat schrijft de magister van de Orde na zijn bezoek aan Nederland.
Magister Bruno Cadoré o.p.
Bruno Cadoré o.p., magister van de Orde der Dominicanen, bezocht van 12 tot 18 januari Nederland en Vlaanderen, samen met Vivian Boland o.p., zijn socius voor Noordwest-Europa. Het bezoek had geen publiek karakter en was in eerste instantie bedoeld om alle broeders individueel te ontmoeten.
Na terugkomst in Rome schreven zij een brief om te bedanken, hun indrukken te delen en enkele aanmoedigingen te formuleren. De brief is broederlijk van toon en heeft geen officiële status, maar zal zeker besproken worden op het vierjaarlijkse kapittel van de Nederlandse dominicanen, dat op 10 maart begint.
Complimenten
Broeders Bruno en Vivian zijn complimenteus over de manier waarop de Nederlandse broeders met de sterke krimp van de provincie zijn omgegaan. Ze signaleren dat de onderlinge band tussen de broeders sterk is, net als de contacten met de zustercongregaties, de monialen en de lekendominicanen. Ben Vocking, die volgende maand na acht jaar aftreedt als provinciaal overste, wordt zeer geprezen voor zijn trouw aan zieke medebroeders en zijn grote bijdrage aan de goede onderlinge verhoudingen in de dominicaanse familie.
De magister en zijn socius zijn onder de indruk van de plaatsen waar de dominicanen zich &gehergroepeerd’ hebben, met name Zwolle, Huissen en Rotterdam. Ook vinden ze dat de Nederlandse broeders zich goed hebben georganiseerd, zowel in economische zin als in de zorg voor oudere en kwetsbare broeders in bijvoorbeeld het Berchmanianum in Nijmegen en in Huize Bijdorp in Voorschoten, het moederhuis van de dominicanessen van Voorschoten, waar ook enkele dominicanen wonen.
Vivian Boland o.p., socius voor Noordwest-Europa
Voorbij &conservatief’ en &progressief’
Afgelopen oktober hebben de Nederlandse en de Engelse provincie afgesproken te onderzoeken of er een Engels dominicaans huis gesticht kan worden, ergens in Nederland. Dat wordt op het komende kapittel verder besproken.
Broeders Bruno en Vivian moedigen daarnaast de Nederlandse broeders aan om bezoeken af te leggen aan studentaten in Mainz, Rijssel, Oxford en Dublin, om de huidige generatie jonge dominicanen te leren kennen. &Misschien ben je geneigd ze als “conservatief” te zien’, schrijven zij, &maar dit zou een oppervlakkige analyse zijn.’
De jonge generatie dominicanen in omringende landen is voorbij de polarisatie van &conservatief’ en &progressief’, bepleiten de magister en zijn socius. &Wij denken dat het een zeer goede zaak zou zijn – in feite essentieel – als jullie hen zouden leren kennen en naar hun vragen zouden luisteren.’
Spiritualiteit van het ouder worden
Een andere suggestie van de magister en zijn socius om &een spiritualiteit en misschien zelfs een theologie op te zetten van het ouder worden. Wat is de zin van dit stadium van het menselijk leven? Hoe moet je het beleven? Zijn er Bijbelse, spirituele, theologische hulpbronnen die ons kunnen helpen ook deze ervaring te beleven?’
Zo’n spiritualiteit of zelfs theologie heeft zelfs een missionaire dimensie, schrijven de broeders, want de West-Europese samenlevingen worden geconfronteerd met vergrijzing en &vragen over de waarde van mensen die niet langer kunnen werken of succes kunnen hebben, die hulp nodig hebben en afhankelijk zijn’.
