e bladeren vallen hoe dan ook, maar zie …
De omstandigheden die ertoe hebben bijgedragen dat mensen zich hopeloos of mismoedig kunnen voelen veranderen niet zomaar. Een ongeneeslijke ziekte, aanleg tot depressiviteit, een ontslag terwijl je de vijftig al gepasseerd bent, een zware schuldenlast of een op de klippen gelopen relatie het verandert zomaar niet.
De wereld waar je je zorgen om maakt vanwege de oorlogen die gevoerd worden, de milieuproblematiek, de financiële crisis en de culturele en geloofscrisis waarin we verkeren, zorgen om de hardheid van de samenleving en een gebrek aan naleving van waarden en normen, het verandert zomaar niet.
Velen vragen zich af: 'Waar gaan we naar toe?’ Is er een weg te gaan? Hoe dan ook, het doel blijft: die vredestad, verte, dat rijk van God.
De verandering zit in de mens. Het is de ervaring van woorden die je dragen, een spoor van namen die je wijzen, de adelaarsvleugels die je dragen tot bij God. Kortom: het zien, soms even…
Het is als met de herfst. De bladeren vallen hoe dan ook, maar zie, de knoppen voor de nieuwe bladeren zijn in aanvang al aanwezig.
Slot van de overweging van René Dinklo o.p. in de Dominicanenkerk van Zwolle op 14 oktober 2012.
