et thema van de bijeenkomsten van de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland is dit jaar &Tot de Orde geroepen’. Sipke Draisma preekte er dit weekeinde over, tijdens de DLN-retraite. &Het is bevrijdend om God niet als een concurrent van mensen te zien, maar als een stem die ons roept, die ons op een spoor zet.’
Sipke Draisma is lekendominicaan en pastor in noordwest-Friesland.
Tot de Orde geroepen gaat over de spanning tussen geroepen zijn en je eigen verstaan daarvan, de spanning tussen vrijheid en gebondenheid en de spanning tussen radicaliteit en wat je persoonlijk waar wilt maken en waar kunt maken in je leven.
Ballast
Met het alleen navolgen van wet en profeten, regels en constituties zijn we er niet. Het is een begin, maar er wordt meer van ons gevraagd. Namelijk dat we een zekere ballast overboord gooien.
Zou de ballast ook kunnen zijn dat we soms te veel van onszelf verwachten? Van onze eigen rijkdom aan ervaringen, aan kennis, aan overtuigingen, aan zekerheden. Heeft navolging, heeft roeping ook niet te maken met dat een ander voorop gaat, je roept, je aan het denken zet, het initiatief neemt. Met andere woorden: kies jij de weg van Dominicus of kiest de weg jou?
Bevrijdend
Ik weet geen antwoord op al deze vragen, maar proef wel de vrijheid die ook besloten zit in de woorden &Niemand is goed dan God alleen’ en &wat niet ligt in de macht der mensen ligt wel in de macht van God, want voor God is alles mogelijk’.
Het is bevrijdend om God niet als een concurrent van mensen te zien (jij kunt niet wat God wel kan) maar als een stem die ons roept, die ons op een spoor zet (het voetspoor van Dominicus in ons geval) en ons daarmee een honderdvoud aan huizen, broers, zussen, vaders, moeders en kinderen schenkt.
Gelezen werden Wijsheid,7,7-11; Marcus 10,17-30. Klik hier voor de volledige tekst op de website van de dominicaanse gemeenschap van Huissen.
