eze spiritueel en intellectuele begaafde dominicaanse leek werd geboren op 11 februari 1841 in Brindisi, Italië. Hij studeerde rechten in Napels en werd een gewaardeerd rechter. Hij kwam in contact met occulte kringen maar kwam via dominicaan Albertus Radente weer op het katholieke pad terug.
In 1872 werd Bartolomeus lid van de Dominicaanse lekenbroederschap met de naam Rosario, die ook een samenvatting bleek van zijn mariaal apostolaat. Hij trouwde met Ana Fomararo, die een vurige Maria-vereerster was. Samen ondernamen zij als dominicaanse leken onder andere sociale projecten voor arme kinderen.
Met goedkeuring van paus Leo XIII nam hij in 1876 het initiatief tot de bouw van het nu wijdbekende heiligdom ter ere van O.L.Vrouw van de Rozenkrans in Pompei. Dit werd tevens het centrum werd van diverse sociale projecten, zoals twee weeshuizen en een drukkerij, waar hij het door hem gesticht tijdschrift 'De Rozenkrans en het nieuwe Pompeya’ uitgaf. Longo stichtte ook de dominicanessencongregatie 'Dochters van de H. Rozenkrans’ van Pompei (1890), ten dienste van sociaal achtergestelde kinderen.
Bovendien schreef Bartolo Longo talrijke werkjes over de Orde, Maria, De Rozenkrans en promotie van de sociale rechtvaardigheid.
Longo stierf op 5 oktober 1926 en werd begraven in 'zijn’ heiligdom in Pompei. Op 26oktober 1980 werd hij door paus Johannes Paulus II zalig verklaard als apostel van de Rozenkrans.
Baltasar Hendriks o.p.
Klik hier voor de dominicaanse heiligenkalender in wording.