e affiniteit en vriendschap tussen de twee tijdgenoten Franciscus en Dominicus is door veel tijdgenoten vermeld, en geprezen door Catharina van Siena (1347-1380): 'Werkelijk twee pilaren van de vernieuwing van de kerk: Franciscus met zijn typische karaktertrek van armoede en Dominicus met zijn wijsheid’ (Dialoog 158).
Deze sympathieke verbintenis werd binnen de Orde erkend en ook uitgedrukt in volkstaal: ’Franciscus was een arme die preekte met armoede als doel en Dominicus was een prediker die armoede zag als instrument’.
Beiden hadden het Evangelie als bron en leidraad voor hun stichting en spiritualiteit. De mogelijk historische ontmoeting en omhelzing tussen hen (in 1218 of 1221) werd een geliefd motief voor schilderingen en beschouwingen. Ook werd het bezongen in de Liturgie ‘De seráficus Franciscus en de apostel Dominicus hebben ons uw wet, Heer, doen kennen’ (Spaans Dominicaans Missaal I, p.1674).
Het is een lange traditie bij zowel dominicanen als franciscanen dat zowel Dominicus als Franciscus ‘onze vader’ wordt genoemd.
LEZINGEN : Ecclesiasticus 50,1-7 + Ps.15, 1-11 + Mt.11, 25-30
Baltasar Hendriks o.p.
Bekijk ook
