div> Terugkijkend zie je wat je richtlijnen ten leven zijn geworden.
Achteraf, als je terugdenkt en je leven aan je voorbij laat gaan, dan versta je een beetje, wat je allemaal hebt meegemaakt en wat je overkomen is. Uit welke smeltoven ben je weggehaald? Waardoor werd je getoetst en door elkaar geschud?
Ik vermoed en denk dat je veelsoortige ervaringen en gebeurtenissen opnoemt – het kunnen vreugdevolle gebeurtenissen zijn , maar ook heel duistere – waarvan je nu zegt, ja die ervaringen en gebeurtenissen hebben mij gevormd, die hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben. Ik ben bij de hand genomen. Anderen hebben me laten zien, hoe kostbaar elke persoon is, hoe belangrijk vrede is, hoe wezenlijk vergeven is.
Ik denk dat het de moeite waard is dat ieder twee stenen tafelen schrijft, zodat je aan je kinderen en kleinkinderen kunt vertellen: dit zijn mijn richtlijnen ten leven geworden; dit is mij heilig en kostbaar. Hiervoor heb ik geleefd.
Misschien schrijf je het niet op, want je leven en samenleven zelf is al een verhaal, dat de moeite waard is om gehoord te worden. Vertrouw er op, dat de stem zich in je leven laat horen en dat de Heilige hoopt dat je een mens van zijn verbond wordt.
Uit de overweging van Jan Laan o.p. in Rotterdam op 2 september
