23 Augustus 2012

Dromen van een stal mét mestgoot

Ga naar overzicht

Deel op:

oe Methusala mijmerde over de plaats waar zij geboren was. De grote stal met het hoge dak, die warm en licht was. De zon scheen door de stalraampjes naar binnen. Ze dronk warme biest bij haar moeder en genoot van de tong die haar schoonlikte. Een vertelling door zuster Christa Hijstek o.p.

De stal had goten voor de mest. Daarin moest ze poepen; zo bleven haar poten schoon. Dat leerde ze al snel van haar moeder. Met de mest, die samenstroomde in de kelder, werd het land vruchtbaar gemaakt.

Methusala was een ongelukje. Haar moeder werd verliefd op de stier van de buren. Een heel gewone stier. Zo gewoon, dat zijn nakomelingen niet de gewenste hoeveelheid melk gaven. Het geluk in de stal duurde dan ook niet lang en ze werd verkocht aan een keuterboerderij.
Daar werd ze Thusa genoemd. De stal was warm en het gezelschap van twee oudere koeien was prettig. Maar het was er kleiner en er waren geen goten voor de mest. Thusa kon niet wennen aan de vieze poten en bleef dromen van de stal waar je schoon bleef. Ze was altijd blij wanneer ze de wei in mocht.

Zr. Christa Hijstek is dominicanes van Bethanië en woont in Stevensbeek. Dit is een ingekorte versie van een van haar verhaaltjes en gelijkenissen, die verschijnen in het dorpsblad.

Zusters
Tijdens een roddeluurtje in de wei, hoorde ze dat haar geboortestal geen stal meer was. In het grote huis woonden nu veel ongetrouwde vrouwen, die zich zusters noemden. In de stal kwamen mensen bij elkaar en keken naar een man op een verhoging. Thusa begreep het niet en dacht aan de fijne goten die nu afgedekt waren.
Thusa groeide op en werd ouder. Ze was al ouder dan een koe eigenlijk wordt. In de wei hoorde ze nieuws over het grote huis: de zusters waren verdwenen. Er kwamen wel mensen op vakantie. Maar in de stal was het nooit meer echt druk. Niemand keek nog naar de man die op de verhoging stond. De mensen hadden hun ogen dicht en wachtten tot hij klaar was.

Een echte stal
Thusa was nu een heel oude koe. Ze hoorde dat de kerk, zó werd haar stal genoemd, dicht zou gaan. Thusa mijmerde over de plek met mooie goten. Zou het weer een echte stal worden? Dan kon ze daar haar laatste dagen doorbrengen. Met schone poten. Een bejaardenstal voor alle oude koeien. Desnoods ook voor oude paarden en geiten, maar alleen als zij de goot zouden gebruiken waarvoor hij bestemd was. Thusa lachte zachtjes. Wat een goed idee.