e heilige dominicaan Petrus van Verona (of Petrus de Martelaar), wiens feestdag het vandaag is, werd aan het begin van de dertiende eeuw geboren uit ouders van de Katarenbeweging. Hij groeide uit tot 'de schrik van de ketters’.
door Baltasar Hendriks o.p.
Petrus ontving een deel van zijn opvoeding van een katholieke leraar. Als kind bekeerde hij zich tot het katholieke geloof. Hij studeerde met gemak en succes op de universiteit van Bologna. Daar raakte hij diep geraakt door de prediking van de Dominicus en trad op 26-jarige leeftijd in bij de Dominicanen in het klooster van diezelfde stad. Hier ontving hij uit de handen van Dominicus zelf het habijt van de Orde.
Tweede Paulus
Eenmaal priester gewijd was zijn vurige prediking in heel Lombardijë vooral gericht tegen de katharen. Hij werd bekend als een ’tweede Paulus’. In zijn even vurige devotie tot Maria richtte hij een ‘Broederschap van lofzang op Maria’ op. Hij besteedde veel aandacht aan de slotzusters, die in hem een geliefd leraar en geestelijk leidsman zagen.
De paus benoemde hem tot inquisitie, met de opdracht het manicheïsme in heel Italië te bestrijden. Zijn bijnaam was al snel ‘de schrik van de ketters’.
Credo
Op 6 april 1252, op terugweg naar zijn klooster vlak bij Milaan, viel hij in handen van een groepje katharen die hem met een bijl op het hoofd vermoorden. De bijl is een herkenningsteken bij afbeeldingen.
Stervend neerliggend – hij was nog maar 46 jaar – schreef hij nog met zijn eigen bloed credo (ik geloof). Op het eerste lid van deze geloofsbelijdenis berustte zijn verdediging van de ‘Enige en absolute Schepper van hemel en aarde’ tegen het manicheïsme van die tijd.
Binnen een jaar werd Petrus van Verona al heilig verklaard, op 8 maart 1253 door Paus Innocentius IV.
De Dominicaanse Liturgie geeft voor vandaag de volgende lezingen aan: 2 Tim.2, 3-13 + Psalm 30,3-8 en 17 – 21 + Joh. 15, 18-21.
