it jaar valt de feestdag van de zalige Johannes Dominici (1355-1419) op Sacramentsdag. Dominici staat bekend als de eerste restaurator van de orde in Italië. Zijn leven en werken geeft een beter begrip van de geschiedenis van de Orde, kort na de eerste eeuw van haar bestaan.
door Baltasar Hendriks o.p.
Johannes Bianchini Dominici werd geboren uit arme ouders tegen 1355 in Florence, Italië. Op 14-jarige leeftijd wilde hij intreden bij de dominicanen, maar werd niet aangenomen omdat hij stotterde. Hij schreef zijn genezing hiervan toe aan de wonderbaarlijke tussenkomst van Catharina van Siena (1347-1380).
Hervorming
In die dagen was de hervormingsbeweging reeds in gang gezet door Catharina’s biechtvader en biograaf Raimundus van Capua (1380-1399), generaal overste van de orde. In Italië werd Johannes Dominici de grote stimulator van deze hervorming. In 1391 stichtte hij het eerste hervormde mannenklooster in Venetië, en in 1395 het hervormde vrouwenklooster Corpus Christi, waar ook zijn moeder intrad.
Raimundus van Capua benoemde Dominici tot vicaris van alle gereformeerde Italiaanse kloosters, maar dat werd na de dood van deze magister in 1399 herroepen, vanwege weerstand van niet-hervormde medebroeders.
Witten
In ditzelfde jaar werd Dominici verbannen uit Venetië, omdat hij ondanks het verbod van het stadsbestuur de biddende stoeten boetelingen steunde die door Noord-Italië trokken. De &Witten’, zoals zij vanwege hun kleding werden genoemd, trokken onder aanvoering van Johannes Dominici Venetië binnen.
Hij vertrok naar Florence waar hij een gevierd prediker werd. Met succes keerde hij zich tegen het populaire dobbelspel en luxe kleding voor vrouwen. In het door hem gestichte klooster in Fiesole trad toen ook zijn geliefde leerling Antonius van Florence in. Dit klooster werd een bolwerk van de hervorming en woonplaats van een aantal heiligen.
Konstanz
Tijdens het concilie van Konstanz (1414-1418, over het Westerse Schisma) was Johannes Dominici de grote man. Intussen was hij bisschop en kardinaal-raadsman van twee pausen, Gregorius XII en Martinus V.
Johannes Dominici schreef veel documenten, voornamelijk over de eenheid van de christenen, maar ook schreef hij de Lucula Noctis (nachtlichten) over christelijke opvoeding. Na het concilie werd hij uitgezonden door de paus als legaat naar Bologna en Hongarijë. Daar nam hij het op tegen de ketterij van Jan Hus, die als de voorloper van de Reformatie wordt gezien. Onderweg stierf Johannes Dominici in Budapest, op 10 juni 1419. Vermoedelijk door zijn omstreden positie is hij pas in 1813 zaligverklaard.