p 5 en 6 mei liepen duizenden Peruanen door de straten van Lima, om eer te brengen aan Martinus de Porres, die vijftig jaar geleden heilig werd verklaard. &De nederige broeder’ werd op die dag ook uitgeroepen tot internationale beschermheilige van de sociale rechtvaardigheid.
Het grote klooster van de Rozenkrans, waar Martin de Porres (1579-1639) zelf leefde, was het vertrekpunt van een korte processie naar de Dominicuskerk, waar de relieken van de heilige liggen. Duizenden mensen liepen langzaam en in gebed achter beeld en relikwieën aan.
Reliek van de heilige Martin de Porres in de St. Dominicuskerk in Lima.
Aanraken
De mensen kwamen dichtbij de relikwieën en vroegen de broeders hun prenten en rozenkransen aan te raken. Langs de weg droegen jonge religieuzen van verschillende Ordes en congregaties om beurten de urn met de relieken op hun schouders.
In de afgeladen volle kerk werd de vespers gevierd. Hulpbisschop William Abanto van Lima was de voorganger. Hij preekte over het leven van Martin de Porres, en hoe hij in het dagelijks leven de heiligheid van God beleefde.
Volksheilige
Martin de Porres was een mulat, een &onecht kind’ van een Spaanse edelman en een zwarte vrouw. Hij stond daardoor op achterstand in de maatschappij van zijn tijd. Door zijn nederigheid, aandacht voor zieken en zijn vermogen mensen nabij te zijn, groeide hij uit tot een volksheilige, lang voordat hij als eerste zwarte man officieel heilig werd verklaard. Nog altijd staat hij in Peru, en met name in Lima, in hoog aanzien.
Op 6 mei werd de eucharistie gevierd in de kathedraal. Al vroeg op die dag ontstond er een rij van mensen die de relikwieën van Martin wilden aanraken. Kardinaal Juan Luis Cipriani was voorganger, vele priesters en zes bisschoppen concelebreerden. Er waren vele religieuze en burgerlijke autoriteiten aanwezig, en mensen uit alle parochies en groepen van de Martinus-broederschappen, die wijd verspreid zijn in Peru.
Zingen
De kardinaal nodigde allen uit om in de geest van Martinus te bidden en na te denken, om zo de boodschap van Christus in onze tijd werkelijkheid te maken. Aan het begin en het einde werd de hymne van Martinus gezongen uit volle borst meegezongen. Provinciaal overste van de dominicanen Juan José Salaverry o.p. noemde Martinus de Porres een voorbeeld voor de orde van de predikers.
Na de Eucharistie vertrok de processie met het beeld van Martinus weer naar het klooster. De broeders deelden een eenvoudige lunch in de gangen van het klooster, waar Martinus zelf zoveel mensen dagelijks aan eten hielp. Het was echt een dankzegging aan God voor het geloof en de bescheiden en eenvoudige aanwezigheid van Martin.
Geschreven op basis van een verslag van Carlos Cáceres o.p., vertaald door Antoon L. Boks o.p.
Lees hier een portret van Martinus de Porres, de zwarte heilige met de bezem.
