ijna twee jaar na zijn dood heeft Edward Schillebeeckx een plein naar zich vernoemd gekregen. Gelegen tussen de Dominicuskerk en het Albertinum, op de doorgaande route naar de Nijmeegse universiteit, is het &een plein zonder stoplichten, waar het aankomt op oplettendheid’, duidde Manuela Kalsky de geste van de gemeente.
Vlak voor de onthulling van het eerste van de vier naambordjes. Burgemeester Thom de Graaf (met ambtsketen) heeft een onderonsje met twee kleinkinderen van initiatiefnemer Stan Gipman. De beide kinderen zijn nog door Schillebeeckx gedoopt en noemden hem &oom Edward’. Rechts rector magnificus Bas Kortmann, geheel links zr. Hadewych Snijdewind, die de laatste jaren voor Schillebeeckx zorgde.
Edward Schillebeeckx, overleden op 23 december 2009, zette &de universiteit van Nijmegen internationaal op de kaart’, zei scheidend burgemeester Thom de Graaf maandagmorgen bij de onthulling van de bordjes Professor Schillebeeckxplein.
Het gaat om de kruising Heijendaalseweg – Groenewoudseweg, pal naast de Dominicuskerk, tegenwoordig huis van de Effataparochie, op de toegangsweg naar de Radboud Universiteit en op een steenworp afstand van het Albertinum, het voormalige klooster waar Schillebeeckx lang woonde en werkte. Zijn lichaam is begraven op de begraafplaats van de dominicanen, achter dat gebouw.
Kunstje
Stan Gipman (links) en burgemeester Thom de Graaf.
Vele tientallen vrienden, parochianen, dominicaans angehauchten en vertegenwoordigers van de universiteit en de gemeente waren naar de onthulling gekomen. Stan Gipman, initiatiefnemer en kampend met een zwakke gezondheid, noemde het &mijn laatste kunstje’. Gipman was jarenlang bevriend met Schillebeeckx en beschouwt zichzelf als een ’theoleek’: geen gestudeerd theoloog, maar wel iemand die dankzij het werk van Schillebeeckx door het vak gegrepen is.
Victor Vroomkoning, voormalig stadsdichter, vertelde over het gedicht &Transfiguratie’, dat hij in 2007 aan Schillebeeckx zelf ging voorlezen, op diens 93e verjaardag. &Het was toen alsof hij zelf al doorschijnend was’, zei de dichter in de wandelgangen. &Zo broos, en zo helder.’
Manuela Kalsky
Stoplichten
Manuela Kalsky, DSTS-directeur en vanaf 1 januari hoogleraar aan de VU op de Schillebeeckx-leerstoel, opperde dat het de Vlaamse dominicaan vast goed had gedaan te weten dat het plein dat zijn naam draagt geen stoplichten heeft.
&Het is geen straat, maar een plein dat tot circumspectio uitnodigt. Er zijn geen stoplichten: het komt aan op de oplettendheid en de empathie van de bestuurders’, zei Kalsky. Ze verbond dat met de wens van Schillebeeckx om, midden in de samenleving, mensen zelf te sterken in hun geloven. &Hij was een meester in de empathie: erudiet en gelovig, lerend aan en van anderen.’
