uster Cecilia was nog geen twintig toen ze in Rome werd ingekleed door Dominicus, de stichter van de orde der predikers. Op hoge leeftijd dicteerde ze haar herinneringen, onder andere over het uiterlijk van de heilige. Lang vond men die onbetrouwbaar, maar onderzoek van de relieken geeft Cecilia gelijk.
Op basis van wetenschappelijk onderzoek is dit beeld (foto rechts en verderop) gemaakt dat in Bologna staat, in het klooster waar Dominicus op 6 augustus 1221 stierf.
Cecilia was getuige van de stichting van het klooster van San Sisto in Rome. In 1223 ging ze met drie andere zusters naar het nieuwe klooster van St. Agnes in Bologna en bleef daar tot haar dood.
Ergens tussen 1272 en 1288 dicteerde ze haar memoires aan zr. Angelica. Deze notities groeiden uit tot het boek De wonderen van zuster Cecilia, waarin onder meer een beschrijving staat van de heilige Dominicus. Er zijn weinig heiligen uit lang vervlogen tijden van wie we zo’n goede beschrijving hebben van hun uiterlijk.
Relieken
Cecilia is de enige tijdgenoot van Dominicus die een beschrijving heeft gegeven van diens fysiek. Aan de beschrijving is lang weinig geloof gehecht, omdat Cecilia zo laat in haar leven haar herinneringen liet opschrijven. Dankzij de moderne wetenschap blijkt dat haar portret vrij accuraat was.
Na de Tweede Wereldoorlog gaf paus Pius XII de dominicanen van Bologna toestemming de relieken van de stichter te onderzoeken. Tijdens de oorlog was het graf ontmanteld en was de houten kist met het stoffelijke overschot diep in de kelders van het klooster verborgen en beschermd met zandzakken.
Blond-rood haar
De kist mocht van Pius niet opengemaakt, maar wel met röntgenstralen onderzocht worden. Bijna alle botten bleken nog aanwezig. Artsen en antropologen bestudeerden de opnamen en konden het skelet en de fysieke kenmerken van Dominicus nauwkeurig beschrijven. De paus was zo enthousiast dat hij toestemming gaf om de afzonderlijke reliekschrijn met het hoofd van de heilige te openen en het te onderzoeken. De uitkomsten geven Cecilia gelijk.
Volgens de zuster was Dominicus tenger en van gemiddelde lengte (in die tijd zo’n 1,66 meter). ‘Zijn figuur was soepel, zijn gezicht knap en enigszins blozend, zijn haar en baard waren blond met een roodachtige tint. Hij grijsde hier en daar.’ Onder de reliekschrijn vonden de onderzoekers wat haar van Dominicus, met precies die kleuren.
Vrolijk
Cecilia beschrijft zijn voorhoofd en ogen als ‘stralend van pracht en praal, met grote en mooie ogen. Zijn handen waren lang en knap en zijn stem krachtig en sonoor. Hij was altijd vrolijk en lachend, behalve als hij zich ontfermde over de ellende van zijn naasten’.
Op basis van de schedel en de foto’s van het skelet is een reconstructie gemaakt van het uiterlijk van Dominicus.
Bron: website provincie van St. Joseph (VS)
