18 Mei 2011

Ex-vrouw Dutroux wil naar klooster Bethanie

Ga naar overzicht

Deel op:

n België is grote beroering ontstaan over de vervroegde vrijlating van Michelle Martin, de ex-vrouw van Marc Dutroux. Zij zou naar een klooster van Dominicanessen van Bethanië in Frankrijk willen verhuizen, om daar onder begeleiding te verblijven. Het nieuws wakkert een debat aan over de aloude kerntaak van deze congregatie.

Michelle Martin.

De Dominicanessen van Bethanië hebben naast de oorspronkelijke Franse congregatie ook een zelfstandige tak in Nederland, met stichtingen in Duitsland en Letland.

Spiritualiteit
De vervroegde vrijlating van Martin, die volgens de wet is voorbereid en bepaald, gaat in tegen het gevoel van de familie van de slachtoffers en veel andere burgers van de Belgische samenleving-na-Dutroux. Het brengt een plotselinge aandacht met zich mee voor de spiritualiteit en de morele afwegingen van de Dominicanessen van Bethanië, een congregatie die altijd al veel heeft gehad met (ex-)gevangenen.

Monster
Zr. Sara Böhmer, algemeen overste van de Nederlandse tak van de Dominicanessen van Bethanië, meldt dat er met name in Frankrijk en Wallonië een discussie op gang is gekomen over deze uiterst precaire zaak. Martin zou niet alleen in het klooster willen wonen, maar zegt te overwegen in te willen treden. ‘Zelf kreeg ik al een e-mail van iemand uit Vlaanderen die me bezwoer niet “een dergelijk monster” op te nemen’, vertelt ze.
‘Dat maakt het dilemma al zichtbaar. Ze heeft gruwelijke dingen gedaan, dat staat buiten kijf. Ik begrijp de reactie van iemand als Paul Marchal, de vader van het vermoorde meisje An, dan ook volledig. Maar tegelijk geloven wij dat niemand van verlossing is uitgesloten.’

Doodstraf
Volgens zr. Sara (foto) is er een maatschappelijke en een religieuze vraag in het geding. ‘Hoe gaan we met ex-gedetineerden om? We kennen geen doodstraf meer, maar is dat alleen om zelf geen vuile handen te maken, terwijl we iemand wel vogelvrij verklaren?’
‘Daarnaast spelen ook processen van berouw en bekering. Wij zijn geen opvanghuis, maar een congregatie waar vrouwen kunnen intreden, los van hun verleden, als ze een bekering hebben ondergaan en zich toont, dat ze roeping hebben. Dit is een heel langdurig proces, dat zorgvuldige toetsing vraagt. Uit de gevangenis rechtstreeks naar het klooster is zeker niet bespreekbaar.

Marchal
Aan de oprechtheid van het verlangen van Martin om in te treden wordt getwijfeld. Paul Marchal nam op 12 mei contact op met de Franse tak van de Congregatie op, om begrip te vragen voor de situatie van de slachtoffers.
De zusters reageerden volgens de vader van An begripvol en toegankelijk. Ze waren zeer verbaasd over deze vraag, omdat er tot nu toe nog geen contact tussen mevr. Martin en de Algemene Overste van Bethanië – Frankrijk plaats heeft gevonden. Marchal vindt dat Martin op basis van ‘een plotse devotie’ wordt vrijgelaten, een devotie die ook een rol gespeeld zou hebben bij een vervroegde vrijlating in de jaren ’80. Marchal beschouwt die devotie als manipulatie en vindt het vreemd dat geschreven wordt dat Martin spijt zou hebben, zonder dat de slachtoffers en hun familie ooit iets gehoord hebben.

Toestemming
Hoe de zaak verder loopt is nog onduidelijk. Frankrijk heeft nog geen toestemming gegeven om Michelle Martin op haar grondgebied toe te laten. Behalve dit ligt er ook nog geen verzoek bij Bethanië – Frankrijk.