e herinneringen van David van Ooijen, de laatste priester-politicus van Nederland, bevatten weinig grote woorden. En dat is leerzaam, zei eindredacteur Arjan Broers op 28 november bij de presentatie van &David’. &Je idealen zijn zo genoemd – rechtvaardigheid, gelijke kansen voor iedereen – maar om ze in de praktijk te brengen heb je discipline nodig, dossierkennis, werkkracht en heel veel geduld.’
Ed. van Thijn nam het eerste exemplaar van &David’ in ontvangst.
De presentatie van David. Herinneringen van priester-politicus David van Ooijen o.p. op zondag 28 november was een warm, drukbezocht en bijna huiselijke bijeenkomst, na de zondagse viering in de kapel van Huissen. De eerste exemplaren werden door redacteur André Lascaris o.p. uitgereikt aan PvdA-coryfee en oud-collega van David, Ed. van Thijn (foto), aan provinciaal overste Ben Vocking o.p. en aan Davids zussen.
Monique Gerritsen, oud medewerker van David en mederedacteur, las twee fragmenten uit het boek voor. Christini Manders, dominicanes en de vriendin van David, droeg een gedicht van Judith Herzberg voor. De stem van David van Ooijen klonk nog een keer in de kapel van het huis waar hij lange tijd woonde, via een paar minuten van het radiogesprek dat hij enkele maanden voor zijn dood had met Gerard Klaasen van RKK/KRO-radio.
Memo
Lodewijk Winkeler, directeur van het Katholiek Documentatie Centrum (KDC), dat samen met uitgeverij Valkhof Pers het boek opnam in de Memo Reeks, legde uit waarom het boek daarin zijn plaats heeft gevonden. &Het gaat ons erom, het katholieke leven vast te leggen zoals dat zich in de twintigste eeuw in de praktijk, en in al zijn variaties, heeft afgespeeld.’ De memoires van David van Ooijen, overleden op 8 november 2006, helpen ons om daar een beeld van te krijgen.
Leerzaam
Arjan Broers (foto), redacteur van deze site en eindredacteur van David, vertelde over het proces dat hij met redacteuren Christini Manders o.p., André Lascaris en Monique Gerritsen doorliep. Een proces waarin de onvoltooide herinneringen van een dierbare moesten worden bewerkt om ze geschikt te maken voor een breder publiek. &Jullie geven hem nu weg’, zei hij. &En wel op de meest eervolle wijze: die van willen delen.’
Broers noemde de kennismaking met de teksten leerzaam juist omdat de grote visioenen en analyses ontbreken. &Ik ontdekte dat er tussen de regels van alles te vinden was in de aantekeningen van David van Ooijen. Geen analyse over het leiderschap van Joop den Uyl, maar diens slimheid om David tot biechtvader van de fractie te benoemen, en zijn trouw aan zijn schildpad, die ’s avonds nog een blaadje sla van hem kreeg, hoe laat het ook werd.’
&Geen bitterheid over de taaiheid van het politieke vak, maar waarderende woorden voor het gezamenlijke vermogen het in de Tweede Kamer met elkaar uit te houden, ook al ben je het niet eens. Ik verlang daar wel eens naar, in onze dagen.’
