ulphonden, hulpacties, onderscheidingen, gevonden kunstwerken en een te ontdekken meester in de schilderkunst – en andere berichten uit het wereldwijde dominicaanse netwerk.
De Amerikaanse dominicanes zr. Pauline Quinn richtte in 1981 een programma op voor het trainen van hulphonden door gevangenen. Dat programma is uitgegroeid tot nog steeds lopende projecten in verschillende gevangenissen in de VS. Voor gevangenen is het werk een kans op rehabilitatie en toekomstig werk.
Eerder dit jaar ging zr. Pauline als lid van een medisch team na het door een aardbeving getroffen Haïti. Ze trof er een vreselijke situatie aan: er was gebrek aan alles, behalve aan hoop en geloof. Ondanks honger en chaos tutte iedereen zich op zondag op om naar de kerk te gaan, schreef ze haar dominicaanse zusters en broeders wereldwijd. De Amerikaanse zuster, die overigens ook hulp verleende na de Golfoorlog en in Bosnië, is een actie begonnen om de mensen van Haïti te helpen.
Pauline Quinn woont in Marinette, Wisconsin, met twee getrainde hulphonden met wie ze haar trainingsprogramma laat zien. In 2001 werd zelfs een film over haar leven gemaakt. Haar activiteiten zijn te volgen op Pathways to Hope.
Het stadsbestuur van El Seybo, Dominicaanse Republiek, heeft pater Juan Manuel Pérez o.p. benoemd tot 'aangenomen zoon van Santa Cruz de El Seybo’ vanwege zijn jarenlange inzet voor de verdediging van de landarbeiders tegen uitbuiting door landeigenaren en multinationals. De dominicaan leeft al sinds lang onder de mensen en heeft zich gewijd aan de vorming van mannen en vrouwen van deze gemeenschap, zodat ze hun rechten leerden kennen en zich konden verdedigen. Pérez zei in zijn dankwoord dat hij zich dankbaar voelde dat zijn werk vrucht heeft mogen dragen.
De Wereldjongerendagen zijn pas in augustus 2011 in Madrid, maar de dominicanen daar zijn nu al bezig met het evenement, waar ongeveer twee miljoen jongeren verwacht worden. Ze kunnen en willen veel Dominicaanse jongeren huisvesten. Spaanse broeders, zusters en leken bereiden ontmoetingsruimtes en activiteiten voor, en zullen voorrang geven aan wie van ver komt en zich op tijd aanmeldt.
In het Pradomuseum in Madrid was van oktober vorig jaar tot januari dit jaar een tentoonstelling te zien met de titel: Maino – een meester die ontdekt moet worden. Het betrof een expositie van werken van dominicaan Juan Bautista Maino (1581–1649), volgeling van Caravaggio. Fray Maino werkte in Rome en Toledo. In die laatste stad, waar hij schilderingen maakte voor een nieuwe kerk van de dominicanen, groeide ook zijn roeping. Op middelbare leeftijd trad hij in.
Na voltooiing van de schilderingen en na zijn filosofische en theologische studies ging hij naar Madrid, waar hij kunstleraar werd van de prins, de toekomstige Philips V. Hij schilderde o.a. afbeeldingen van St. Dominicus in Soriano en het altaarstuk van het noviciaat in het klooster van St. Stefanus in Salamanca. Waarschijnlijk keerde hij in zijn latere leven terug naar het klooster. Hij werd begraven in de rozenkranskapel van de kerk van St. Thomas onder zijn beroemde schilderij van St. Dominicus.
De aankondiging van de expositie in Madrid bereikte onze redactie echter zo laat dat hij voor het Nederlandse publiek nog wel even onontdekt zal blijven.
In de magazijnen van het klooster van de H. Drie-eenheid in Krakau werden twee zijden banieren gevonden met afbeeldingen van St. Hyacinth Odrowaz, een van de eerste Dominicanen. Ze waren gemaakt bij gelegenheid van zijn heiligverklaring op 17 april 1594.
Vooral in Dominicaanse kringen werden er na zijn heiligverklaring veel afbeeldingen gemaakt, waarbij enkele van de beroemdste vertegenwoordigers van het Italiaanse maniërisme en de barok waren betrokken. Hij werd vooral afgebeeld met tuniek en capa, met tonsuur en in een vrome of contemplatieve houding vóór het visioen van Maria die hem verscheen.
In september verschijnt bij uitgeverij Herder in Duitsland een boek van de hand van Jean-Jacques Pérennès, getiteld: Georges Anawati (1905-1994). Ein ägyptischer Christ und das Geheimnis des Islam.
De Dominicaan Georges Anawati liet een indrukwekkend werk na op het terrein van de islamitische filosofie en theologie. Hij was lid van tal van pauselijke commissies voor de interreligieuze dialoog en had een beslissende invloed op de verklaring van het Tweede Vaticaanse Concilie over de verhouding van de katholieke kerk met de islam. Na zijn dood werd in Duitsland de Georges Anawati Stichting opgericht.
ISBN: 9783451303791, Prijs: € 24,95