e dinsdag overleden zanger en acteur Ramses Shaffy kwam een tijdlang graag in de Dominicuskerk in Amsterdam. Hij raakte zelfs zodanig bevriend met dominicaan Wim Tepe, dat hij hem bezocht toen die in coma in het ziekenhuis lag. Daar zong Ramses voor hem, en waakte de hele nacht.
Ramses Shaffy
Jan Nieuwenhuis o.p.: 'In 1964 werden vier dominicanen aangesteld in de Dominicuskerk te Amsterdam, met de opdracht om te bekijken, of aan deze kerk een nieuw leven kon worden ingeblazen. De binnenstad van Amsterdam was in die tijd zodanig leeggelopen, dat de kerk wegens gebrek aan bezoekers op de nominatie stond om spoedig gesloopt te worden.
De leider (“pastoor”) van deze vier Wim Tepe o.p. Ramses Shaffy kwam wel eens in de kerk. Vooral toen het koor van jonge mensen uit het Ignatius-college en het zg. Fons Vitae in de Dominicus kwam zingen, ging Ramses zich er thuis voelen. Al spoedig ontstond er een verwantschap tussen Wim Tepe en Ramses Shaffy, misschien zelfs een vriendschap. Wat Harry Mulisch deze week over Ramses zei, dat hij een “vrijgevochten troubadour” was, typeerde ook Tepe.
Bij één gelegenheid schoof Shaffy tijdens de preek Wim even opzij, om zelf aan het preken te slaan. Ook kwam hij vaak orgel spelen in de (lege) kerk, soms zelfs ’s nachts. Er is een Paasviering geweest waarbij Ramses het scheppingsverhaal voorlas uit Genesis. De lezing werd afgewisseld door het zingen van een lied dat Bernard Huijbers net had voltooid: “Toen werd het avond en morgen, de eerste dag”.
Wim Tepe o.p.
Omstreeks 1975 kreeg Wim een hersenbloeding en belandde in coma in het Lucas-ziekenhuis. Daar heeft Ramses hem bezocht: hij kwam met zijn harmonica en heeft de hele nacht naast het ziekbed van Wim gezeten en zijn liedjes gezongen. Tot verbazing van velen ontwaakte Wim langzaam uit zijn coma. Hij knapte op en is daarna nog jaren actief gebleven in de Dominicus. Hij kon zich ook herinneren, dat Ramses naast zijn bed had gezongen, en dat hij daardoor ontwaakt was. Ramses had Wim ten leven gewekt.’
De Dominicusgemeente gedenkt Ramses Shaffy met grote dankbaarheid en onuitwisbare herinnering.
