John werd geboren in Heerenveen op 1 augustus 1931. Hij kreeg de namen Johan Heinrich Leo. Zijn ouders waren Julius August Kuhlmann en Anna Franziska Berkemeijer.
John, de tweede in het gezin, had twee broers en één zus.

Studie en eerste benoemingen
John studeerde aan het Dominicuscollege van Nijmegen en trad op 17 september 1950 in het noviciaat te Huissen. Op 18 september 1951 deed hij zijn professie in de Orde. Hij volgde de studies in Zwolle en Nijmegen. Op 25 juli 1957 werd hij door bisschop Mutsaers priester gewijd. Van 1958 tot 1961 studeert hij kerkelijk recht aan het Angelicum in Rome, welke studie hij afsluit met een dissertatie Evolutio muneris vicarii generalis.
Jarenlang is hij dan secretaris van de provinciaal en geeft hij ook les in het kerkelijk recht aan de fraters studenten, om vervolgens van 1969 tot 1973 vicaris te zijn van de vicarie De Emmaüsgangers in Leeuwarden. Hij is dan tevens prior van het convent aldaar. Op het kapittel van 1973 wordt hij gekozen tot co-provinciaal.

Peru
In 1977 besluit hij – in overleg met het kapittel – om naar Perú te gaan, waar hij de opvolger wordt van Ton Jacobs in het project COMET in Tocache. Na de overdracht van dat project aan de coöperatie van Aucuyacu, vertrekt John naar ons klooster in Arequipa. Het Albertinum van Nijmegen kiest hem in 1979 tot prior. Maar John heeft argumenten om daar nee op te zeggen.
Nog verschillende jaren is hij dan actief in Yucay bij de Franse Dominicanen in de buurt van Cusco. Hij beleeft daar goede jaren. En een viertal jaren is hij vervolgens samen met anderen werkzaam in het opzetten van lesschema’s voor mensen, die godsdienstonderwijs geven op scholen. Een conflict met de aartsbisschop van Cusco werd hem niet bespaard.

Huissen en Rotterdam
In 1987 komt hij definitief terug naar Nederland. Heel snel wordt hij tot prior gekozen van Huissen, hetgeen niet zijn gelukkigste tijd is geweest. Gedurende een viertal jaren is hij als hoofdredacteur verbonden aan De Bazuin. In 1990 gaat John met Hans Kelderman en het echtpaar Stuivenberg in Rotterdam wonen en werken. Na twee jaar blijven John en Wil samen over. Het zoeken naar nieuwe huisgenoten blijft zonder resultaat. Het toenmalige provinciale bestuur vraagt hen echter verder te gaan in Rotterdam.
In Rotterdam zijn John en Wil bij veel betrokken geraakt. In hun huis organiseerden zij cursussen, die goed bezocht werden. Daarnaast had John een paar gespreksgroepen in Schiedam en op de Pieter Postlaan bij Lieke van Steen.

Prediker
John en Wil zijn jaren betrokken geweest bij het zondagse radioprogramma Geloven in de stad. John heeft zeer veel columns voor dit programma verzorgd. Preken deed hij heel graag en met veel inzet. Hij schreef ook vele preken voor Kerugma. Lange jaren was hij een graag geziene maandelijkse voorganger in het IPV-gebied van Alexander, Ommoord en Capelle. En de laatste jaren ging hij ook maandelijks voor in de kerk van Blijdorp. Met name het laatste jaar heeft hij zeer veel voor de parochie van Blijdorp betekend.
Het afscheid van beide parochies in november was een zeer dankbaar en warm gebeuren. John was er zeer van onder de indruk.

Ziekte en afscheid
In mei van vorig jaar werd John plotseling opgenomen in het Franciscus-ziekenhuis van Rotterdam. Men constateerde kanker. Knapte hij aanvankelijk snel op, na een aantal maanden bleek echter, dat de ziekte doorgewoekerd had en dat er geen echte hulp meer geboden kon worden.
De nieuwe plek in Nijmegen, waar hij zo naar uitgekeken had om nog een aantal jaren wat rustiger te kunnen functioneren, is het huis geworden, waar hij heel snel achteruit ging. Die laatste weken zijn voor hem heel zwaar geweest. Wil Vermeulen, die lange jaren heel veel voor John betekend heeft en dankzij wie hij tot vele activiteiten gekomen is, zoals hij zelf naar voren bracht, heeft hem tot het laatst toe met zeer grote inzet en liefde verzorgd.

Een trouwe vriend
John was een man, die nogal vierkant kon overkomen. Waar hij voor stond, dat bracht hij onomwonden naar voren. Maar diezelfde John, die een binnenvetter was, was zeer gevoelig voor aandacht en vriendschap. ‘De groep van Perú’ speelde daar ook een grote rol in.
John was zeer trouw aan mensen. Dat hebben we in de Rijnmond maar ook in de provincie mogen ervaren. Bij zeer veel was hij betrokken, zo ook bij de ‘leesgroep’, die wij jarenlang – ook in een oecumenische samenstelling – in Rotterdam hebben mogen hebben en die de laatste jaren maandelijks in het huis aan de ’s Gravendijkwal plaatsvond.

Weggroeien van zekerheden
John heeft een lange ontwikkelingsgang doorgemaakt. Hij is heel anders over het geloof gaan denken en spreken. Dat bracht hij met grote regelmaat naar voren. Hij is weggegroeid van allerlei zekerheden.
De laatste jaren was hij zeer intens met de Schrift bezig. Hij was ervan overtuigd, dat de ‘prediking’ op allerlei wijzen dé taak bij uitstek voor ons Dominicanen is. Waar John bij een aantal jubilea terugblikte op zijn leven, schreef en zei hij, dat hij de Orde zeer dankbaar was voor de vele kansen die hij gekregen had. De nieuwe periode werd bijna altijd door hem uitdrukkelijk als nog beter dan de vorige ervaren.

Van deze John nemen wij nu afscheid, dankbaar voor zijn leven; dankbaar voor wie hij onder ons geweest is. John, moge jij nu in God geborgen zijn!

Ben Vocking o.p.