Nico Steenstra

Nico werd op 24 februari 1942 geboren in Leeuwarden. Hij was trots op zijn Fries-zijn.
Hij was de zevende in een gezin van twaalf kinderen. Zijn ouders waren Nicolaas Steenstra en Catharina Koopmans. Zij gaven hem de namen Nicolaas Dominicus. Op de feestdag van Dominicus is hij overleden.

Studie en pastoraal werk
Hij studeerde aan het Dominicus college in Nijmegen. In die tijd stierf zijn vader. Nico koos voor de Orde van de Dominicanen en legde in 1963 zijn professie af. Drie jaar studeerde hij in Zwolle, om in 1966 naar het Albertinum te gaan. Vervolgens zette hij zijn studie voort aan het pastoraal instituut van de KTHA in Amsterdam.
In 1970 wordt hij priester gewijd. Hij werkt dan met veel plezier een paar jaar mee in de Thomas-parochie van Amsterdam. Van 1975 tot 1980 werkt hij in de kerk van Blijdorp in Rotterdam. Al vond hij dat niet de meest gelukkige jaren, hij had met een groot aantal mensen goede contacten. Hij heeft eens verzucht: ‘Soms zei ik te snel ‘ja’ op voorstellen van het Dagelijks Bestuur van de provincie, waar ik later weer spijt van kreeg.’

Omzwervingen
In 1980 vertrekt Nico naar de parochie van Tiel, waar hij tot 1992 zal blijven. Dat zijn zijn meest gelukkige jaren geweest. Na een sabbath-periode is hij vervolgens een klein jaar in Zwolle, om dan voor een jaar naar Utrecht te vertrekken. Hij vindt daar zijn draai niet. Toch was het opvallend, dat toen Nico een paar jaar geleden aanwezig was bij de heropening van de Antoniuskerk in Utrecht, vele mensen op hem afvlogen. Hij was daar zelf geroerd door.
Na zijn Utrechtse tijd gaat hij in Schijndel wonen om te werken in het Doveninstituut in St. Michielsgestel. Hij zal dat doen tot 1999.
Het alleen wonen in Schijndel gaat bezwaarlijk worden. Meer en meer steekt de ziekte de kop op, die zijn motoriek, zijn geheugen begint aan te tasten. Nico neemt dan zijn intrek bij de medebroeders in Rotterdam. Hij heeft daar drieëneenhalf jaar doorgebracht. Het was een zware beslissing om de noodzakelijk geworden stap te zetten naar het Berchmanianum. Hij had meer zorg nodig.

Pastor met hart en ziel
Nico is vele jaren met hart en ziel, met name in Amsterdam en Tiel, pastor geweest. Hij had vele zeer goede contacten. Kinderen waren gek op hem, bekend ook om zijn vele dropjes. Hij schreef een ‘eerste communieproject’ dat op veel plaatsen gebruikt werd.
Na vele jaren namen mensen nog met hem contact op, dankbaar voor wat hij voor hen betekend had. Dat mochten we ervaren bij zijn 40-jarig professiefeest in Rotterdam en bij zijn 65e verjaardag in Nijmegen.
Al jaren geleden stak – aanvankelijk sluimerend – de ziekte de kop op, die hem in een rolstoel plaatste en zijn geheugen aantastte. Het werd moeilijker voor hem om nog echt te communiceren. Maar tot het laatste toe bleef hij een ieder in huis groeten, vaak met naam en toenaam.
Toen ik hem een paar weken geleden vroeg: Nico, hoe is het met je, was zijn antwoord: er zijn vele vervelende zaken, maar bij tijd en wijle zijn er ook leuke dingen.

Nabijheid
Heeft Nico veel uitgestraald naar mensen, er waren ook mensen, die heel veel voor hem betekend hebben en een zeer grote steun voor hem geweest zijn. Ik noem zijn familie, maar ik denk met name aan Cobi en Dick Voorendt en hun kinderen Dennis en Marsha. Nico kon altijd bij hen terecht. Zij verhuisden hem talloze malen. Zij gingen mee naar de dokter en zij bezochten hem met grote regelmaat. Een bezoek aan hen in Tiel fleurde Nico altijd weer op.

‘Maak er iets moois van!’
Negen jaar geleden schreef Nico een brief aan familie en vrienden, die hij eindigt met de volgende woorden:
‘Ieder die achterblijft heeft wel zo zijn/haar eigen gedachten over en herinneringen aan mij.
Van zo heel veel mensen heb ik gehouden, heel speciaal ook van een aantal neven en nichten.
Laat er maar een glimlach op jullie smoeltjes verschijnen wanneer je nog een keer aan mij denkt of over mij praat en een traantje wegpinkt. Zou ik ook voor jullie doen!
We hebben samen (veel) kunnen lachen en soms ook huilen. Mijn relatie met jullie was voor mij heel bijzonder en betekende veel voor mij. Maak iets moois van jullie leven.
Het ga jullie allen goed. Vrede en liefde. Nico.’

Nico, dank voor alles! Rust in vrede.