In memoriam

Ter gedachtenis aan Wim Bosch

n de nacht van 11 op 12 februari 2008 overleed in Huissen Wim Bosch o.p. vijf dagen voor zijn tachtigste verjaardag. Onderstaande levensschets werd gegeven bij zijn afscheid op 16 februari, waarna hij is bijgezet in de grafkelder.

Wilhelmus Johannes Bosch werd geboren op 17 februari 1928 in Schiedam.  Zijn ouders waren Johannes Lambertus Bosch en Maria Catharina Johannna van den Berg. Van 1940 tot 1948 studeerde Wim aan het St. Dominicuscollege, om op 24 september 1948 in te treden in het klooster van Huissen.  Op 25 september 1949 legde hij zijn professie af. Hij volgde de studie in Zwolle en Nijmegen, en werd op 25 juli 1955 priester gewijd door bisschop Mutsaers.

Puerto Rico
In oktober 1956 ging hij voor een jaar naar Alkmaar, om op 9 november 1957 voor 36 jaar naar Puerto Rico te vertrekken. Zijn moeder was niet zo blij met zijn vertrek naar Puerto Rico. Wim heeft daar echter op vele plekken tot grote tevredenheid van hemzelf en de mensen daar in de pastoraal gewerkt, in Cataño, Guaynabo en Bayamón, en dan wel in verschillende parochies. Bij het voorgaan klonken Wim’s woorden als een klok. Je kunt zeggen, dat ze bijna in de wijde omtrek gehoord werden.
In vele huizen was hij lange tijd de econoom. Zijn grote zorgzaamheid voor de medebroeders kwam ook in die taak heel duidelijk naar voren. Gedurende een aantal jaren was hij lid van het consilie van het vicariaat en tevens was hij prior in Bayamón-Plaza en de eerste prior van het huis in Río Lajas.

Terug naar Nederland
Toen hij 65 werd koos hij ervoor om terug te gaan naar Nederland. Zijn krachten namen af en hij had vele gezondheidsklachten. Hij nam zijn intrek in het klooster van Huissen. Daar heeft hij 15 jaar gewoond. Ook daar was hij weer vele jaren de econoom van het huis en was hij opnieuw heel zorgzaam voor de medebroeders.
De repatriëring was een geweldig grote overgang voor Wim. Er werd in Nederland zo anders gedacht en gehandeld. Wim was er vaak heel somber onder. Toch mogen we zeggen, dat hij zich in Huissen thuis voelde. Hij mocht er zijn wie hij was.
Gedurende een paar jaar droomde hij ervan om terug te keren naar Puerto Rico. Hij ging er heen, maar ontdekte, dat dat toch niet meer zijn plek was. En hij koos – ondanks het andere klimaat – toch heel uitdrukkelijk voor de communiteit van Huissen.
Vele jaren was Wim een voorvechter van de devotie van Martinus de Porres.

Maquette van het klooster in Zwolle, gemaakt door p. Wim Bosch

Preken met lijm en schaar
Wim hield van puzzelen, en niet te vergeten van het maken van maquettes. Hij maakte er een van het klooster van Huissen, van Zwolle (foto) en ook van Venlo. In 1999 deed hij mee aan een tentoonstelling in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam met zijn ontworpen ‘De Ark van Noach’. Hij behaalde er de eerste prijs. Een paar dagen later vertelde Wim daarover in een TV-uitzending van de KRO. Hij preekte op deze manier – zo zei hij zelf – met lijm en schaar over een nieuw verbond tussen God en mens.
Vele keren vierde hij in de Sinterklaastijd hoogtijddagen bij het maken van surprises en gedichten.

Afscheid
Al waren zijn laatste jaren niet altijd gemakkelijk – hij ging door sombere periodes heen – toch kunnen we zeggen, dat hij deze laatste jaren zich thuis heeft mogen voelen in de Huissense communiteit, waar hij met name deze laatste zware weken een uitstekende verzorging heeft gehad.
We mogen nu aan het eind van zijn leven dankbaar zijn voor het vele wat Wim voor mensen betekend heeft.

Moge hij in Gods vrede zijn!