Ad werd op 4 december 1926 geboren te Rotterdam. Hij kreeg als doopnamen Adrianus Alexander mee. Zijn ouders waren Hubertus Petrus Willems en Christina Maria Groot. Ad had een jongere zus en broer: Claasje en Cees. Zijn lager onderwijs doorliep hij bij de broeders van Dongen te Rotterdam. Daarna ging hij naar het Dominicuscollege te Nijmegen.

Na de oorlog begon hij met zijn noviciaat in Huissen en op 18 september 1946 legde hij zijn tijdelijke geloften af. Zijn kloosternaam was Bonifacius, Bonifac, of gewoon kortweg Fac. Hij volgde de gebruikelijke studies in onze kloosters te Zwolle en Nijmegen.

Op 20 juli 1952 werd hij door Mgr. van Velsen tot priester gewijd in de kapel van het Albertinum. Nog geen jaar later behaalde hij zijn lectoraatsexamen. Daarna ging hij studeren in Münster.

In 1957 promoveerde hij bij professor Hermann Volk op het proefschrift: ‘Kirchenzugehörigkeit als Heilsnotwendigkeit’. Daarna volgde hij nog colleges te Straatsburg en bij Karl Barth te Basel.

In 1958 werd hij professor aan onze eigen opleiding in Zwolle. Hij was toen ook magister van de broeders. In 1961 werd hij professor in het Albertinum te Nijmegen. In 1963 werd hij benoemd tot regens van de studie. In 1966 diende hij zijn ontslag als regens in. Het was een turbulente tijd en er was een grote verdeeldheid in opvattingen onder de professoren over het te volgen studiebeleid. Ad stond toen een voorzichtige lijn voor. Van 1981 tot 1989 was hij opnieuw regens.

In 1966 kreeg hij een kleine parttime aanstelling als wetenschappelijk medewerker op de Theologische Faculteit te Nijmegen. Deze aanstelling groeide uiteindelijk uit tot een voltijdse aanstelling als hoogleraar dogmatiek. Meerdere keren gaf hij ook buiten Nederland cursussen.

Tijdens het pastoraal concilie van Noordwijkerhout was hij lid van de ambtscommissie die in 1968 werd geïnstalleerd. Tegen de tijd dat de commissie zijn rapport mocht presenteren was hij voorzitter van de commissie geworden. Tegen de oude ambtstheologie stelde de commissie een meer functionele benadering van het ambt voor, passend bij de plaatselijke geloofsgemeenschap. Een insteek die ook terug te vinden is in de brochure ‘Kerk en Ambt’, die vanuit de Nederlandse Provincie van de Dominicanen in 2007 is uitgegeven en waar Ad een belangrijke inhoudelijke bijdrage aan heeft geleverd.

Ad beschouwde zichzelf niet als een groot gezaghebbend theoloog. Hij had een duidelijke voorkeur voor het schrijven van goed leesbare artikelen en boeken voor een groot publiek. Eind jaren negentig had hij al 400 publicaties op zijn naam staan. Hij was redactielid van Het Schild, Kerugma, de Bazuin, Tijdschrift voor Theologie, Concilium en TGL. Ad wilde vooral ‘luisteren naar wat mensen beweegt, naar wat hen intrigeert en wat zij zoeken en dikwijls al gevonden hebben’.

De kerk zag hij vooral als bewaarplaats van het verhaal van Jezus. Hij relativeerde de kerk als instituut en was voorstander van een solidaire basiskerk.

Zijn eigen ontwikkelingsgang als religieus beschouwde hij als een zoektocht. Vanuit het Albertinum, sloot hij zich eind 1980 aan bij de experimentele kleinschalige dominicaanse gemeenschap MD-Chenu. Een paar jaar later verliet hij deze groep om alleen te gaan wonen.

De jarenlange vriendschap met Ans Metz heeft voor beiden veel betekend. De betekenis voor zijn familie werd woordeloos uitgedrukt in het indrukwekkende afscheid toen zijn zus hem een paar dagen voor zijn dood bezocht. De dominicanen zagen in Ad een loyale en integere medebroeder.

In 1986 ging hij als hoogleraar met emeritaat. Daarna was hij gedurende tien jaar verbonden aan het DSTS als parttime wetenschappelijk medewerker.

Ad was een graag geziene voorganger in de Studentenkerk en de Dominicuskerk, beide te Nijmegen.

De laatste jaren kreeg hij lichamelijke ongemakken en werd het hem moeilijker om greep te houden op de werkelijkheid. In de zomer van 2014 zag hij in dat een verhuizing naar het Berchmanianum noodzakelijk werd. Zijn strijd tegen zijn vergeetachtigheid viel hem steeds zwaarder. Na lichamelijke complicaties ontving hij het sacrament van de ziekenzalving op woensdagavond 21 oktober 2015.

Op zaterdagavond 24 oktober sliep hij vredig in.

De eucharistie bij zijn afscheid hebben we gevierd in de Dominicuskerk te Nijmegen, op vrijdag 30 oktober 2015, waarna hij begraven is op het kerkhof van de dominicanen aan de Willem Schiffstraat.

Moge hij in God geborgen zijn!

De dominicanen, zijn familie en Ans Metz zijn u dankbaar voor alle zorg en aandacht aan hem gegeven tijdens zijn leven en bij zijn afscheid.

*

Klik hier voor Waar je schat is – preek Leo Oosterveen o.p. bij de uitvaart van Ad Willems

Zie ook: Dominicaan Ad Willems overleden
en het in memoriam op de website van het DSTS

Eerder verscheen:
Leerlingen van Edward: Ad Willems o.p.
Religie – na de grote verhalen