nder de titel &Groeten uit de Dominicus’ plaatsen parochianen van Het Steiger in Rotterdam foto’s en teksten over bezoekjes aan een van de vele Dominicuskerken in den vreemde. Uit Verona krijgen we de groeten van Wietske de Nachtegaal.
Zonovergoten warm Verona. Over marmeren winkelstraten lopen we naar de hoek van Verona met een heleboel kerken. We zoeken de Dominicus, want ik heb gelezen dat die kerk nog geen honderd jaar nadat Dominicus leefde gebouwd is. De opdrachtgevers en bouwers moeten in een wereld geleefd hebben, waarin men vol was van zijn gedachtegoed.
De kerk heeft een oude vorm; een groot huis met een laag schuin dak. Maar wat een licht binnen!
Ik blijf me de kleuren geel en zalmroze herinneren.
Net als de decoratieve tekeningen op de muren en het plafond. Heel wat anders dan bijvoorbeeld de mooie, maar oude en donkere Santa Maria Maggiore in Rome.
Ik loop rond en probeer de sfeer uit 1350 gewaar te worden. Wat was het dat de mensen toen tot uitdrukking wilden brengen? Wat betekent het, dat er zoveel decoratie is? Een uitdrukking van het hemelse? Ik zie veel waar ik een heel verhaal achter vermoed; twee honden op een wapenschild die langs een ladder omhoog klimmen en een Dominicaan met een zwaard door zijn schedel.
Klik hier voor de volledige tekst en hier voor een mooie serie foto’s.
Klik hier voor eerdere afleveringen in de rubriek Sporen.