n een onaanzienlijk Spaans stadje vond Leo de Jong o.p. een onbekende heilige, die niet gefotografeerd mocht worden. Allemaal elementen voor een staaltje spoorzoeken op dominicaanse leest. Doe mee deze zomer en mail de redactie!
Geen lezer van dit stukje zal het u kwalijk nemen, als u niet onmiddellijk weet, waar Tortosa ligt. De meesten van ons komen er niet bepaald iedere maand! Welnu, het is een onaanzienlijk stadje in Catalonië, Spanje, aan de rivier de Ebro, dicht bij de plek, waar die rivier in de Middellandse zee stroomt. Toeristen komen er niet erg vaak. Die blijven plakken in plaatsen als Salou, Cambrils of – als ze toch ook cultuurminnend zijn – in Tarragona. Want, zoals gezegd, Tortosa is een wel heel oud, maar wat grijs stadje.
Toch zit er in die onaanzienlijke oester een heel fraaie parel verstopt: de mooie kathedraal met haar intieme en stille kloostertuin. De laatste is een restant van het Augustijnenklooster. Deze Augustijnen kwamen oorspronkelijk uit Chartres en deden hier dienst als kanunikken. En de plaats, waar dit pareltje staat, is natuurlijk veel heiliger dan de tegenwoordige kathedraal zelf.
De Romeinen hadden hier hun tempel. Deze werd opgevolgd door een heiligdom van de Visigothen. Dan een christelijk kerkje. Daarna een moskee. En daarna weer een katholieke kerk, die uitgroeide tot de tegenwoordige gotische kathedraal, die hier en daar – al even verborgen – prachtige kunstwerken herbergt. Kortom: een parel in een oester.
Ik slenter door de ruimte en zie ineens achter in een zijkapel een duidelijk in dominicaans zwart-wit geklede heilige. Het beeld is bijna levensgroot en een bordje vermeldt, wie die heilige dan wel is. Het is een man, die in Tortosa geboren is – 1702 – en als martelaar is gestorven te Tonkin, China, in het jaar 1745. Zijn naam is: Francisco, Gil de Federich o.p.
Een ander opschrift vermeldt, dat een magister-generaal van de orde der dominicanen ooit dit beeld heeft onthuld, zodat zijn wapen nu wat pronkerig naast het beeld mag prijken. ik vrees, dat dit de martelaar verder worst zal wezen, maar je weet dat maar nooit bij hemelingen, toch?
Er mocht binnen in de kathedraal niet gefotografeerd worden, zelfs niet zonder flitslicht. Maar ja, wat doe je als argeloze voorbijganger? De heilige had er trouwens geen bezwaar tegen, want hij zei niks en keek de andere kant op. Dus maakte ik de foto.
Hier dus deze onverwachte ontmoeting met dominicaans verleden: het beeld van de heilige Francisco Gil, en de serene binnentuin van het vroegere Augustijnenklooster. En als u toch ooit eens in Tortosa langskomt, ga zeker kijken en bewonderen!
Leo de Jong o.p.
Klik hier voor meer artikelen over dominicaanse sporen her en der. Ook een spoorzoeker? Mail de redactie.