Lachen en laten lachen.’ Dat is carnaval volgens Prins Frodo van Leutrecht, alias dominicaan Gerard Braks, pastoor van De Goorn in Noord-Holland. De prins blijkt een prediker met zijn pleidooi voor vrolijkheid en zelfspot.
Lachen is typisch menselijk, vindt Prins Frodo. &Ooit een hond zien lachen? Of een ander dier?’ En feesten is iets wat je samen doet. Dat is het wezen van het carnavalsfeest, dat in het Noord-Hollandse De Goorn enthousiast gevierd wordt – zij het wat bescheidener dan beneden de rivieren.
Vanwege het 55-jarig bestaan van de lokale carnavalsvereniging wilde men in De Goorn dit jaar een bijzondere prins. Die vonden ze in de persoon van pater Braks, al vele jaren vergroeid met het dorp en de laatste in een rij dominicanen sinds 1637. In oktober neemt hij afscheid.
Prins Frodo (tweede van rechts) en zijn entourage.
Behalve enthousiaste reacties op zijn uitverkiezing kreeg Braks ook te maken met onbegrip. Hoe kan hij dat nou doen als pastoor? &Het antwoord op die vraag is niet zo moeilijk’, schrijft hij. &Carnaval is een geweldig feest waar niets mis mee is, als je het op een goeie manier met elkaar viert. Dat heb ik in vroeger jaren met veel plezier gedaan en ik heb er geen probleem mee om nu in dit jubileumjaar als Prins Frodo voorop te gaan’, schrijft hij in het programmaboekje van de carnavalsvereniging.
Buigen
Het feest kent in De Goorn overigens nadrukkelijk sociale elementen. De prins ging op bezoek bij zieken en in het verzorgingshuis. Bij de kerkelijke viering sprak de prins het openingswoord waarin hij onder meer de ontslagen medewerkers van het failliete bouwbedrijf Heddesbouw een hart onder de riem stak. Daarna legde hij zijn steek op de trappen van het altaar. &Buigen wij het hoofd voor Hem die ons de lach gegeven heeft.’
